De Duitse herder met langhaar – Alles wat je moet weten!

Kortharige Duitse herders worden gezien als de klassieke Duitse herders. Dit zijn de honden die je ziet werken met het leger, de politie, de douane of op een boerderij met het helpen van hoeden. Langharige duitse herders zijn wat zeldzamer. Hun vacht wordt door de AKC (de Amerikaanse Kennelclub) als een fout gezien. Om die reden worden ze ook niet erkend door de vereniging.

Om je te helpen bij het kiezen van de perfecte hond voor je, vertellen we je in dit artikel alles wat je moet weten over de duitse herder met langhaar.

Waar komen de duitse herders met langhaar vandaan?

De Duitse Herdershond of Deutsche Schäferhund is ontstaan ​​uit herdersrassen in Duitsland aan het einde van de 19e eeuw onder leiding van kapitein Max von Stephanitz. Het duurde niet lang voordat mensen zich realiseerden dat dit een hond was met een buitengewone intelligentie die geschikt was om te werken. In 1899 werd in Duitsland een rasvereniging opgericht die bekend staat als Der Verein für Deutsch Schäferhunde (de club voor Duitse herdershonden). De eerste geregistreerde hond in het stamboek was Horand von Grafath.

Het lange haar van de Duitse herder wordt veroorzaakt door een recessief gen dat elke hond kan dragen. In feite weten veel fokkers mogelijk niet dat hun honden dit gen dragen totdat de pups zijn geboren. Beide ouders zullen echter het gen moeten dragen om het in de pups te manifesteren, en dan nog bestaat de kans dat het zich slechts gedeeltelijk manifesteert.

Uiterlijk en grootte

De langharige duitse herder is een atletisch gebouwde hond met een rechte rug. Ze zijn middelgroot met een langwerpig lichaam en hebben een schofthoogte van 22 tot 26 centimeter en wegen tussen de 22 en 40 kilogram. De lengte van het lichaam is ongeveer tien to 17 procent groter dan de schofthoogte. De reuen zijn over het algemeen groter dan teefjes en hebben een uitgesproken mannelijke uitstraling. Verder hebben ze een lange snuit en oren die naar voren wijzen en rechtop staan.

De vacht van de duitse herder met langhaar is het duidelijkste verschil met de kortharige. Hun vacht bereikt een lengte van vijf centimeter, en mogelijk zelfs langer dan dat. De langere haren zijn niet alleen zichtbaar op het lichaam, maar ook rond en in de oren en op de achterkant van de benen. De vacht is lang en dik en ook de staart is rijkelijk gevuld. Hun vacht bestaat uit slechts één laag en deze heeft een zijdezachte textuur. Omdat ze geen dubbele vacht hebben, zijn ze minder geschikt om buiten te werken of bij koud weer lang buiten te vertoeven.

Als je geïnteresseerd bent in het showen van je hond, dan heb je een kortharige Duitse herder nodig. Het lange haar van de langharige duitse herder diskwalificeert hen om te worden geregistreerd, om die reden kunnen ze niet deelnemen aan hondenshows.

Desondanks wordt de Duitse herder met lang haar nog steeds beschouwd als een raszuivere Duitse herder. Het is alsof ze tot een voetbalclub behoren maar op de bank moeten blijven zitten!

De kleur van de Duitse herder is ideaal als camouflage, om in het veld te werken of om ’s nachts op te gaan in de achtergrond. De vachtkleuren zijn over het algemeen zwart, zwart en bruin, rood en zwart, sabel en grijs. Fokkers geven de voorkeur aan de donkere, rijkere kleuren en veel lichte kleuringen worden niet geaccepteerd door de rasstandaard.

Het duitse herder langhaar karakter en temperament

De Duitse herder heeft een goed uitgebalanceerd temperament, is goed bestand tegen stress, is zelfverzekerd en voelt zich absoluut ‘op zijn gemak’ (behalve wanneer hij geprovoceerd wordt). Daarnaast is het ras goedmoedig, attent en gemakkelijk te trainen. Hij bezit een instinctieve drive en grote veerkracht.

De Duitse herder staat vooral bekend om zijn uitstekende karakter, gekenmerkt door zijn moed, intelligentie en toewijding. Het is ook een ras dat van menselijk gezelschap houdt, maar ze zullen niet snel vriendschap sluiten met vreemden. De duitse herder met lang haar wil vooral behagen en is een stuk vriendelijker tegenover vreemden dan de kortharige Duitse herder.

Het belangrijkste verschil in karakter is dat de langharige versie niet is gefokt vanwege zijn werkcapaciteiten. Het is gefokt voor die prachtige vacht. Dit betekent dat ze qua karakter minder geschikt zijn voor het beroepsleven. Verder zijn deze honden nog steeds even energiek als hun tegenhanger met korthaar, maar ze voldoende beweging geven als het koud is, kan voor wat moeilijkheden zorgen. Ze houden niet van vriesweer of regen.

Eigenaren zullen snel ontdekken dat de langharige duitse herder gewoon bij het gezin wil horen en de gezinsleden graag wil plezieren. Verder hebben ze een scherp gevoel voor humor en genieten ze van speelse spellen die hun actieve geest alert houdt. Als je dit ras in je gezin opneemt, krijg je een intelligent, loyaal huisdier dat je een leven lang liefde, genegenheid en voldoening zal schenken.

Verzorging

De Duitse herder is over het algemeen een gemakkelijke hond om te onderhouden, maar de langharige heeft wat meer vachtverzorging nodig. Zowel de langharige als de kortharige Duitse herder werpen veel. De kortharige Duitse herder zal meer werpen in de lente en herfst (vanwege hun ondervacht). De langharige Duitse herder zal ook werpen tijdens het vervaarseizoen, maar niet in dezelfde mate. Kortharige laten meer haar rondslingeren op meubels, tapijten en kleding. De langharige houdt de haren gevangen in zijn vacht. Het ras vereist geen knipbeurt, wel dagelijks borstelen en slechts af en toe een bad of douche.

Geschiktheid

Duitse herders, vooral teven, kunnen over het algemeen heel goed met kinderen overweg. Reuen zijn minder vergevingsgezind voor kleine beledigingen of verwondingen, tenzij ze met jonge kinderen grootgebracht werden. Volwassen Duitse herders tolereren over het algemeen een zekere mate van ruw spel van jonge kinderen. Natuurlijk moet altijd toezicht worden gehouden, vooral wanneer vreemde kinderen zich mengen met de kinderen van het eigen gezin van de hond. Duitse herders, zowel kortharige als langharige vereisen veel contact met mensen, vooral in de vroege vormingsstadia (tot 20 weken). Met een slechte socialisatie, of een gebrek aan een stevige en consistente, maar vriendelijke opvoeding, kunnen ze verwend en weerbarstig worden. Volwassen Duitse herders zijn actief en zullen veel lichaamsbeweging vereisen. Pups daarentegen mogen niet overbelast worden; verhoog in plaats daarvan geleidelijk hun training en beweging. Daarnaast hebben Duitse herders ook veel ruimte nodig, zoals een omheinde tuin of een hondenren van behoorlijk formaat. Zoals bij de meeste werkhonden, kunnen Duitse herders zich snel vervelen en zelfs destructief raken als ze niet voldoende afzetmogelijkheden krijgen voor hun energie, iets waar de langharige minder last van heeft omdat hij niet ontwikkeld werd om te werken.

Gezondheid

Zoals bij de meeste rassen hebben zowel de kortharige als langharige Duitse herder genetische ziekten, maar verantwoordelijke fokkers doen regelmatig gezondheidscontroles voordat ze gaan fokken. Een gezonde Duitse herder zou met gemak tien tot 13 jaar moeten worden. Gezondheidsproblemen waarvan je je bewust moet zijn, zijn heupdysplasie, degeneratieve myelopathie of neurologische aandoening van het ruggenmerg, hartaandoeningen en oogaandoeningen. Een goede Duitse herder fokker moet de volledige geschiedenis van de gezondheidsproblemen van zijn hond hebben.

Overeenkomsten duitse herder korthaar en langhaar

• Beide honden zijn zowel loyaal, beschermend, energiek, intelligent als atletisch
• Ze zullen ongeveer even groot worden, waarbij de mannetjes van beide soorten groter zijn dan de vrouwtjes
• Beide honden hebben evenveel beweging nodig (ongeveer twee uur per dag)
• Verlatingsangst is een probleem dat veel voorkomt bij zowel de kortharige als langharige duitse herder
• Ze zijn allebei beschermend en bezitterig van aard – dit zal vooral duidelijk zijn wanneer ze voor hun gezin zorgen
• Beiden zijn vatbaar voor dezelfde gezondheidsproblemen
• Zolang je koopt van een verantwoordelijke fokker die gezonde honden gebruikt om te fokken, hebben beide honden een vergelijkbare levensduur

Verschillen duiste herder korthaar en langhaar

• De vacht van een korthaar is slechts ongeveer 2 centimeter lang, maar de vacht van de langharige Duitse herder kan vijf centimeter worden, en zelfs langer
• De kortharige Duitse herder heeft een dubbele vacht die bestaat uit een bovenvacht en een ondervacht. Terwijl de langharige slechts een enkele laag heeft
• Dankzij hun dubbele vacht die hen beschermt tegen kou en ook waterdicht is, is de kortharige Duitse herder geschikter om buiten te werken
• Vanwege hun geschiktheid om te werken, zal de kortharige Duitse herder zich afstandelijker gedragen tegenover vreemden
• De langharige Duitse herder wordt niet erkend omdat hun lange vacht als een fout wordt beschouwd

Duitse herder langhaar prijs

Omdat deze honden niet erkend werden als rashond, waren ze goedkoper dan hun kortharige neven en nichten. Maar sinds 2011 zijn ze erkend door de FCI, wat het voordeel oplevert dat je met een langharige herdershond ook lid kunt worden van een Duitse herdersvereniging. Voor een langharige Duitse herder mag je een prijs verwachten tussen 500 en 1.000 euro, maar de uiteindelijke prijs zal veel afhangen van de ouders en kleur van de pup.

Duitse herder langhaar fokker

Nu je wat meer weet over de Duitse herder met lang haar, ben je misschien vastbesloten dat dit de hond is die je zoekt. Ga echter niet overhaast tewerk. Voordat je een beslissing neemt, kan je bijvoorbeeld overwegen om lid te worden van een vereniging duitse herder of een van de kringgroepen binnen de vereniging. Ook kan je terecht met vragen bij kennels. Zij kunnen je meer informatie geven over een duitse herder langhaar fokker en ook voorstellen om trainingen bij te wonen waar je het ras kunt zien en met fokkers kunt praten. Op deze manier krijg je een nog beter beeld van de Duitse herder met lang haar, zodat je zeker weet dat dit de hond is die aan je behoeften en levensstijl voldoet. Enkele rasverenigingen en kennels waar je kunt beginnen, zijn: LSOHV, VDH Vereniging, Duitse Herder Kennel Aus Felsbrockendorf en de Duitse Herder Kennel “Von Mayernhof”.